چند سال قبل از این من، توصیه‌های مؤکدی را راجع به مقابله با انگشت کردن های ورزشی به مسئولان کشور کردم. استقبال هم کردند، اما خوب اگر عمل می‌کردند دیگه این انگشت کاری اخیر، که حالا همه روزنامه‌ها و همه دستگاهها و همه ذهنها را پر کرده، پیش نمی‌آمد. وقتی عمل نمی‌کنیم، دچار این حوادث میشیم. اگر با انگشت کردن مبارزه بشود، سوء‌استفاده‌یی که افرادی بیایند انگشت بکنند، دیگه پیش نمی‌آید.
وقتی عمل نمی‌کنیم خوب پیش می‌آید. انگشت مردم را مشغول می‌کنه، ماتحت مردم را مشغول می‌کنه. انگشت آدمها را می‌شکنه. چقدر تو این کشور از بروز یک چنین فسادی، ماتحتها ناراحت میشه، چقدر آدمها، ماتحتشان را از دست می‌دهند. این سزاواره؟
اگر از همانوقت، که گفته شد،انگشت کردن ریشه‌دار می‌شود، عمیق تر داخل میشه ریشه پیدا می‌کنه، شاخ و برگ پیدا می‌کنه، بیرون آوردنش مشکل میشه هرچه که بگذره، اینها گفته شد، اینها تأکید شد. فوتبالیست پاکدامن صادق را مأیوس می‌کنه....
... یک عده‌یی از این حوادث می‌خواهند استفاده کنند برای انگشت زدن تو ماتحت مسئولان کشور. مسئولان کشور دارند کار می‌کنند، هم مجلس هم دولت هم قوه قضاییه.
خوب البته انگشت رسانی...ببخشید ...خبر رسانی شد، مطبوعات، دیگران، کارهایی کردند، خبررسانی کردند، ایرادی نداره، اما دیگه نباید خیلی کش بدهند قضیه انگشت کردن را، بگذارید مسئولان انگشتشون را بکنند. عاقلانه، مدبرانه، قوی، با دقت تا آرنج دنبال کنند قضایا را، دیگه جنجال و هیاهو، دیگه همین‌طور هی ادامه دادن، به‌خصوص که اگر بعضیها هم بخواهند در این بین انگشتهای دیگری به این مسائل بکنند که هیچ مصلحت نیست. مراقبت باید بشود، البته مسئولان انگشت بکنند، مردم هم بدانند که این چیزها دنبال میشه و متوقف نمی‌شه و انشاالله دستهای خائن قطع خواهد شد... مردم بدانند که داره کار پیش میره و به بدکاره و خرابکار و مفسد انگشت کن هم ترحم نباید بکنند
